రాతిరి చుక్కలు గుసగుసలాడే వేళ
ఉవ్వెత్తున ఎగిసిపడే దుఃఖం లోలోపల
కొండ చరియ విరిగిన చప్పుడు మదిలో ఏమూలో
గుబులు గుబులుగా ఉన్నదేలనో..
అలలు అలలుగా నీ రూపు
చెరిగిపోతుందేమో నా జ్ఞాపకాల పుటనుండని
పరుగులు పెడుతోంది పలు రంగులలో దాచ
కలలో కూడా మాట వరసకు
నిను వీడక
పసిపాపై వెతుకుతుంది...
కానీ తెల్లవారితే చాలు
ఆనవాలు ఎందుకోయ్ ..ఆకాశమంత ప్రేమించ
అని పదేపదే చెప్పి మరీ ఒప్పిస్తుంది...
నీలో ఒదిగిన నా మది...